Hoewel de dj-carrière van Rico Zuijderwijk (31) best lekker liep, besloot hij toch een carrièreswitch te maken. Hij verruilde de muziekbusiness voor YoungCapital en klom in twee jaar op van recruiter naar vestigingsmanager. "Ik ben nooit bezig geweest met carrière maken, maar met zoveel mogelijk leren."

Velen kunnen alleen maar dromen van de dj-carrière die Rico maakte. Hij draaide in cafés en clubs, bracht eigen muziek uit en werd geboekt voor internationale festivals. Waarom koos hij uiteindelijk voor een baan als recruiter?

“Het klinkt heel gaaf, en dat was het ook wel, maar alles went,” vertelt Rico. “En op een gegeven moment kom je op een punt waarop je je afvraagt: wat nu? Ik had al wat succes gehad, maar hoe groter je wordt, hoe meer het om randzaken gaat en hoe minder om de muziek. Dat paste niet bij me. Maar ik wilde wel vooruit, blijven groeien als persoon. Dus besloot ik het roer om te gooien, al wist ik nog niet waarheen.”

Een compleet andere koers

Rico besloot naar een open dag van YoungCapital te gaan. “Ik wist eigenlijk niet veel van de hele uitzendbranche. Die dag was ik dus vooral aan het observeren: Wat voor mensen werken hier? Hoe gedragen zij zich? Hoe ziet zo’n gebouw eruit? Het was praktisch de eerste keer dat ik een kantoor van binnen zag; na mijn studie ging ik meteen dj-en.”

Hoewel het contrast met zijn dj-carrière bijna niet groter kon zijn, beviel dat kantoor Rico wel. “Ik wist op dat moment nog niet wat ik wilde doen, maar de sfeer, de energie en de mensen spraken me heel erg aan. Dus toen ik die avond gebeld werd of ik op gesprek wilde komen voor een recruiterfunctie, dacht ik: waarom ook niet. Hier kon ik me op een andere manier ontwikkelen dan in het dj-vak. En daar ging ik voor.”

Met kleine stapjes vooruit

Rico ging aan de slag op de vestiging in Haarlem. In de praktijk ontdekte hij hoe goed de baan eigenlijk bij hem paste. “Je bent erg sociaal bezig en draagt best veel verantwoordelijkheid, bijvoorbeeld voor de contracten van kandidaten die je plaatst bij een bedrijf. Dat vond ik leuk. Ook kon ik mijn ondernemerschap en creativiteit kwijt: ik bepaalde zelf welke klanten ik wilde binnenhalen en hoe ik dat ging doen.”

Toch ging het niet direct van een leien dakje. “Vooral in het begin moest ik enorm wennen aan het werken in een team. Ik had altijd alles alleen gedaan. Ik vroeg me de hele tijd af: doe ik het wel goed? Vinden ze me wel leuk? Ik was erg zelfbewust en zo met mezelf bezig dat ik nauwelijks de mentale ruimte had om me te verdiepen in een ander. Als recruiter is dat natuurlijk nodig, je moet continu mensen peilen.”

“Mijn manager zag mij die eerste paar maanden ook worstelen. Ik legde uit dat het een stukje onzekerheid van mijn kant was. Wekelijks voerden we feedbackgesprekken, waarin zij me liet zien dat ik onnodig kritisch op mezelf was. Ik durfde hierdoor mijn perfectionisme meer los te laten en richtte me op mijn leerproces. Dankzij die gesprekken merkte ik dat ik begon te groeien, na voor m’n gevoel stil te hebben gestaan. Deze coaching gaf me de rust en het vertrouwen dat mijn overstap naar een recruiterbaan de juiste keuze was geweest.”

Een sprong in het diepe

Hoe zekerder Rico werd, hoe minder hij met zichzelf bezig was. “Toen ik meer om me heen begon te kijken, zag ik dat het met m’n collega’s ook niet altijd even lekker ging. Ik ontdekte hoe leuk ik het vond om ze helpen en ging daar trainingen in volgen. Respectvol confronteren, bijvoorbeeld. Mijn verantwoordelijkheden begonnen langzaam te groeien. Ik kreeg een stagiair onder m’n hoede en gaf trainingen aan collega’s. Zo ging ik stap voor stap vooruit, en begon ik me steeds zekerder te voelen binnen mijn functie. In anderhalf jaar tijd rolde ik zo langzamerhand naar een senior recruiterfunctie toe.” 

Vrij snel daarna vertrok Rico’s manager. Of hij misschien wilde solliciteren? “Die vraag kwam wat vroeg voor mij; ik was net senior geworden. En ik was helemaal niet bezig met snel doorgroeien tot manager, maar met dingen leren. Dus ik heb wel even getwijfeld. Maar ik wist ook: deze kans doet zich nu voor, als ik ’m niet pak, kan het jaren duren voordat ik er weer een krijg.”

“Ik besloot in het diepe te springen. Eng? Ja, natuurlijk. Je bent eindverantwoordelijk voor een heel team en een paar miljoen aan omzet. Maar het voelde al snel alsof het klopte.”

“Iedereen is verantwoordelijk voor z’n eigen succes”

 Nu hij zelf leidinggevende is, ziet Rico het als zijn taak om de mensen in zijn team te stimuleren het beste uit zichzelf te halen. Zoals zijn manager met hem heeft gedaan. “Ik ben een groot voorstander van kijken waar iemand goed in is en ’m op zijn of haar kracht inzetten. Iemand helpen zijn kwaliteiten te vinden. Liever dan kijken wat hij moet verbeteren om overal een zeventje te scoren. Als ik iemand zie floreren en weet dat ik daar een bijdrage aan heb mogen leveren, is dat wel bijzonder.”

Nog steeds leert Rico elke dag nieuwe dingen. “In het begin dacht ik dat het aan mij lag als iemand iets niet goed deed of niet blij was. Nu weet ik dat iedereen zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen succes. Ik kan handvatten bieden en faciliteren, maar uiteindelijk moet je het zelf doen.”

De grootste drijfveer

De belangrijkste les die Rico de afgelopen drie jaar heeft geleerd? “De top van de berg is voor mij geen doel op zich, het gaat om de weg ernaartoe. Ik was 28 toen ik bij YoungCapital begon. Ik had als dj wel wat van de wereld gezien en ervaring opgedaan, maar in de uitzendbranche kwam ik net om de hoek kijken.” 

“Tuurlijk was het spannend om de muziekwereld achter me te laten en een compleet nieuwe weg in te slaan. Toch heb ik nooit de druk gevoeld om zo snel mogelijk de ladder op te klimmen. Omdat ik geloof dat het waardevoller is om eerst ervaring op te doen, uit te zoeken wat je leuk vindt, waar je goed in bent en wat je minder ligt. Dat is uiteindelijk mijn grootste drijfveer.” 

Ook recruiter worden bij YoungCapital? Check de vacatures.