"Na mijn dienst neem ik zakken vol patat mee naar huis. En dan trap ik net iets harder door."
Niet singing, maar fietsen in the rain, met open armen ontvangen worden door hongerige gezinnen en wat fooi meepakken on the way. Zo denken we dat een bijbaan als fietskoerier eruitziet. Maar hoe is het echt? We vroegen het Vincent* (15), die sinds een half jaar bezorger is voor een snackbar in Alkmaar.
Je bent pas 15, is dit je eerste bijbaan?
Ik werkte eerst als vakkenvuller en keek er elke zaterdag tegenop om te gaan werken, ook al was het maar twee uur per week. Een vriend van mij werkte als fietskoerier en vroeg of het mij ook leuk leek. Ik probeerde het één dag en nam snel ontslag bij de supermarkt.
Waarom vind je werken als fietskoerier zoveel leuker?
Ik verveel me niet, ben veel onderweg en heb een goede band met het team.
Ook krijg ik fooi, bovenop mijn salaris. In de supermarkt voelde ik mij een nummertje. Mijn teamleider wist vaak niet eens dat ik moest werken. Mijn huidige werkgever geeft me het gevoel dat ik gewaardeerd word.
Nu ga ik met veel plezier naar mijn werk. Als er geen bestelling is, chill ik in de snackbar met collega´s. Ik neem ook de telefoon aan en frituur zelfs snacks. Genoeg te doen, dus. En met de tijd krijg ik meer verantwoordelijkheden.
Je werkt in een snackbar. Gratis patat zoveel je wilt?
Als het rustig is, pik ik wel eens een frietje. Soms bak ik een frikandel. Maar het verveelt snel, hoor. Wel neem ik na mijn dienst vaak zakken vol patat en snacks mee naar huis. En dan trap ik natuurlijk nog net iets harder door.
Over doortrappen gesproken: we lezen wel eens dat fietskoeriers onveilig hard fietsen, omdat ze per bestelling worden betaald. Hoe zit dat bij jou?
Ik word per uur betaald en hoef dus niet harder te fietsen voor mijn geld. Mijn snelheid wisselt, dus. Soms trap ik voor mijn leven, omdat de bestellingen binnen blijven komen en soms zit ik betaald een half uur stil. Ik heb geen timer, maar er wordt wel verwacht dat ik snel fiets. Slappe, koude friet is niet zo lekker.
Wat koop je van het geld dat je verdient?
Kleding, games en bakken Ben & Jerry’s. En ik doe er leuke dingen van. Geld geeft meer vrijheid. Ik hoef niet steeds een tientje voor de bioscoop of een kledingstuk aan mijn ouders te vragen.
Hoeveel ik verdien? 5 euro per uur. Ik werk vijf à zes dagen per week, zo’n drie uur per dag. En ik krijg natuurlijk fooi bovenop mijn salaris. Zo’n 5 tot 10 euro per keer. Dat tikt lekker aan.
Hoe weet je waar je naartoe moet? Fiets je gewoon met Google Maps?
Ja, ik gebruik veel Google Maps. In de regen is dat wat onhandig, dan moet ik altijd even schuilen. Op zich is mijn richtingsgevoel goed en inmiddels ken ik Alkmaar op mijn duimpje. Natuurlijk heb ik wel eens een paar rondjes moeten fietsen, voordat ik het juiste adres had gevonden.
Werk je ook met onweer, sneeuw en stromende regen?
Als het slecht weer is, bestellen mensen juist meer, omdat ze zelf ook niet uit huis willen. Ik was een keer verdwaald en deed er lang over om de locatie te vinden. Twintig minuten later kwam ik doorweekt en met een koude zak patat aan. De klanten klagen natuurlijk, dus ik kon nog een keer hetzelfde rondje fietsen. Code rood is nog niet voorgekomen, maar dan mag ik sowieso niet werken van mijn moeder.
Weleens een halfnaakte klant aan de deur gehad of iets anders geks meegemaakt?
Gelukkig niet, zeg. Nog geen traumatische ervaringen aan mijn bijbaan overgehouden.
Wat heeft jouw bijbaan als fietskoerier je geleerd over mensen?
Dat niet iedereen zit te wachten op gezelligheid. Sommige klanten zijn in voor een praatje, terwijl anderen niet eens gedag zeggen. Of zelfs bloedchagrijnig zijn. Prima natuurlijk, ik pas mij gewoon aan.
Wil je ook werken als fietskoerier? Check hier onze koeriersvacatures.
*Vincent heet in het echt geen Vincent. We waren bereid zijn naam te fingeren in ruil voor eerlijke antwoorden.
